Bartje Bartels is de hoofdpersoon uit het bekende boek uit 1935 van de Drentse auteur Anne de Vries. Bartje groeit op in een arm Drents landarbeidersgezin en wil zich steeds minder schikken in zijn lot. Bartjes uitroep als moeder bruine bonen opschept, en vader oproept tot gebed: ‘Ik bid niet veur brune bonen!’ zou uitgroeien tot een alom bekende metafoor voor Drentse koppigheid. De streekroman werd direct een ongekend succes en werd o.a. vertaald in het Duits, Zweeds, Fins, Noors en Hongaars. In 1972 verfilmde Willy van Hemert het boek tot een tv-serie. Mede hierdoor werd Bartje hét symbool van de provincie Drenthe.
Over Anne de Vries
Anne de Vries werd geboren in het dorpje Kloosterveen vlakbij Assen (tegenwoordig een woonwijk van de Drentse hoofdstad). Zijn jeugd bracht hij door op het platteland, in een oude boerderij. Het schrijven zat er bij De Vries al op jonge leeftijd in; als scholier schreef hij berichtjes voor de Asser Courant voor twee kwartjes per bericht.
Op zijn negentiende werd Anne de Vries onderwijzer, zeven jaar later schreef hij zijn eerste kinderboek. Uit heimwee naar zijn Drentse geboortegrond - hij woonde inmiddels in Zeist - schreef hij in 1935 het boek Bartje. Nou ja, boek? Twintig groene schoolschriftjes schreef De Vries vol over het opstandige Drentse arbeidersjongetje. Het originele manuscript wordt vandaag de dag veilig bewaard in een speciaal kistje in het Drents Archief.
In brons gegoten
In 1954 werd, ter ere van de 50e verjaardag van Anne de Vries, een kalkstenen beeld van het ventje in de tuin achter het gemeentehuis onthuld. Bartje werd helaas vaak doelwit van kwajongens en vandalen; een paar keer is hij onthoofd en soms stonden alleen zijn klompjes nog op de sokkel. In 1982 kwam er een minder vandalismegevoelig beeld van brons, dat achter het Ontvangershuis staat, naast de ingang van het Drents Archief. De originele Bartje woont sinds 2013 veilig in het Drents Archief.
Meer weten over het beeld van Bartje? Kijk ook eens op de multitouchtafel in onze Digilounge.