De echtelieden Van Liesvelt en Van Bercheyck konden het kennelijk niet bijster goed met elkaar vinden, want op de lotting van 5 juni 1781 gelast de Etstoel op hun verzoek scheiding van tafel en bed *  . Zij verkopen de Klencke dan ook op 29 augustus 1781 aan de schulte G.R.W. Kymmell en dr. E. J. Witsenborg, die het op 18 januari 1782 doorverkopen aan Haro Casper baron van In- en Kniphuisen *  . Haro Casper was een telg uit het bekende geslacht Van In- en Kniphuisen, afkomstig uit Duitsland en daar logischerwijs von Inn- Knyphausen geheten, dat ook in de provincie Groningen aanzien verwierf *  . Hij was geboren op het huis Nienoord en in 1757 gehuwd met Martina Cornelia Jacoba van Heuckelom. Toen Haro Caspar in 1782 de havezate de Klencke had gekocht, meende hij ook tot de Ridderschap van Drenthe te kunnen worden toegelaten. Op de landdag van 1786 verzocht hij zulks dan ook, maar in 1788 besloten Ridderschap en Eigenerfden dat hij eerst voldoende bewijs moest leveren van zijn herkomst en van de adeldom van de familie Lewe, waaruit zijn moeder stamde *  . Hierna zijn op de landdag geen besluiten meer genomen over deze zaak.

De aan de havezate verbonden rechten van collatie van predikant en schoolmeester te Oosterhesselen leverden baron Van In- en Kniphuisen enige moeilijkheden op, evenals er problemen waren met de buren van Oosterhesselen en de kerkvoogden van Zweeloo *  . Haro Caspar overleed op 8 maart 1809 op het huis de Klencke, waardoor de havezate overging op zijn nog enig levende dochter Martina Theodora Agatha, de echtgenote van jhr. mr. Derk van der Wijck. Maar ook zijn dochter overleed nog datzelfde jaar op 21 november, zodat aan Van der Wijck de Klencke overbleef. Overigens voerde hij al vanaf 1788 daarover het beheer *  . Derk van der Wijck hield het vruchtgebruik van de Klencke tot in 1820 zijn kinderen hun moederlijk erfgoed scheidden *  . Bij deze scheiding kwam de Klencke aan Derk Martinus van der Wijck, de vierde zoon van Derk en Martina van In- en Kniphuisen. Vader Derk bleef wel op de Klencke wonen, ook nadat hij in 1825 getrouwd was met Louiza Isabella Antonia van der Feltz *  . Derk Martinus, die advocaat in Assen was, overleed al in 1825 op 30-jarige leeftijd. Het jaar daarvoor had hij echter bij testament beschikt dat de Klencke met bijbehorende goederen na zijn dood zouden komen aan zijn broers Hendrik Jan Leopold en Hendrik Jacob Pieter, met de uitdrukkelijke bepaling dat vader Derk het vruchtgebruik zou behouden. Aldus geschiedde in 1825.

Derk van der Wijck bleef tot zijn dood in 1847 op de Klencke wonen, waar ook Hendrik Jacob Pieter ("jonker Piet") metterwoon verbleef. Hendrik Jan Leopold, de andere eigenaar van de Klencke, woonde echter in Assen, waar hij procureur bij het Provinciaal Gerechtshof was. Hij legateerde zijn aandeel aan zijn broer H.J.P. *  , zodat deze na 1860 als enige de Klencke bewoonde. Jonker Piet was van beroep rijksontvanger en gedurende de jaren 1852-1883 lid van Provinciale Staten van Drenthe. Hij was in 1856 gehuwd met Gerritdina Wilhelmina barones van Dedem en overleed in 1884 kinderloos. De Klencke ging over in handen van zijn enig erfgenaam en neef Derk van der Wijck, de zoon van zijn jongste broer Haro. Derk was getrouwd met Adrienne Christine Henriette Jacqueline barones van Utenhove, bij wie hij vier kinderen kreeg. Een tweeling werd echter op 1 mei 1875 dood geboren en een dochter leefde in 1876 slechts 5 dagen. In 1879 werd Elisabeth van der Wijck geboren, in het huis aan de Vaart te Assen. Haar moeder overleed al in 1887 en Derk bleef met zijn enig kind over. Zijn ellende was daarmee echter nog niet voorbij. In 1891 werd hij door de Rechtbank te Assen onder curatele gesteld *  . Tot curator werd benoemd F.M. Graevestein van Heyst, tot toeziend curator Derks broer Jan Arend Godert van der Wijck. Op 29 september 1893 overleed Derk te Apeldoorn. Zijn dochter Elisabeth Jacoba, 14 jaar oud, kwam onder voogdij te staan van Graevestein van Heyst in Zutphen, die eerder de curator van haar vader was geweest. Zij bleef niet op de Klencke wonen, maar ging naar een kostschool *  en vestigde zich daarna in Zutphen, waar zij in 1901 huwde met notaris Thomas Antonie Goddard. Ook na dit huwelijk bleven zij te Zutphen wonen, waardoor op de Klencke anderen konden wonen.